เมื่อคนที่มีน้องชายเป็นออทิสติก มานั่งดูซีรี่ส์เรื่องนี้

น้ำตาซึมตั้งแต่ต้น ep แรก... 555

มีหนังและซีรี่ส์หลายเรื่องที่มีเรื่องเด็กออทิสติก หรือพัฒนาการช้าทางสมอง

อยากดูก็อยากดู แต่ฝืนใจมาก (ใครมีคนในครอบครัวเป็นแบบนี้ น่าจะเป็นเหมือนเรา)

ขอชมทีมงานทุกคน ไปถึงนักแสง คุณแสดงได้ดีมากค่ะ

ตั้งแต่ต้น ep 1

เราเห็นตั้งแต่
แววตาเหนื่อยล้าของคุณแม่ตั้ม มีการสูบบุหรี่ บ่งบอกถึงความเครียดในชีวิตที่สั่งสม (ทีมงานใช้สัญลักษณ์ดีมาก)
พี่ยิมดูจะชอบสีชมพูตั้งแต่ต้นเรื่อง แม่ตั้มก็ใส่เสื้อสีชมพูเหมือนกัน
ความสดใสของน้าแตง ที่มีแต่รอยยิ้ม พูดเพราะ พูดจาอ่อนหวานกับพี่ยิม

ความขัดแย้งแม่ของพี่ยิม (เด็กเล่นดีมากค่ะ การไม่สบตา เป็นการปฎิเสธชัดเจนของเด็กกลุ่มนี้ ตอนที่แม่พยายามจับคางมา สายตาหน้าจะหันมา แต่ลูกตาแทบไม่เคลื่อนมาเลย)
ความน้อยใจของพี่โด่ง ทำไมแม่ชมแต่พี่ยิม (เด็กแสดงดีมากเช่นกัน)

เรียกได้ว่า แค่ 5 นาทีแรก ก็ทำให้อยากดูซีรี่ส์เรื่องนี้ต่อจนจบแล้วค่ะ (น่าจะเสียน้ำตามากมาย ทำไงได้)

พี่ยิมในนี้ดูมีพัฒนาการทางภาษาดีทีเดียวเลย ต่างจากน้องชายเรามากมายค่ะ พูดไม่เป็นภาษาเลย
คือเวลาดูซีรี่ส์อะไรอย่างนี้ บางทีก็... ทำไมน้องเราไม่ได้อย่างนี้บ้างนะ 555
ปล่อยไว้กับหมอ นี่ก็ใช้ขู่น้องอยู่บ้างค่ะ

แต่เอาเหอะ จะยังไงก็น้องเราเนาะ

กลับเข้าเรื่องกันต่อ เรายินดีที่มีซีรี่ส์ ที่มีตัวละครมีปัญหาทางพัฒนาการด้านสมองค่ะ

เราอาจไม่เห็นการพัฒนาด้านความรู้ หรืออารมณ์ผ่านตัวละครที่เป็นออทิสติก นี่ล่ะปัญหาของเด็กออทิสติก การพัฒนาจะมีข้อจำกัดโน่นนี่นั่น

สิ่งที่หวังคือ การเห็นพัฒนาการของตัวละครรอบข้างเด็กออทิสติกต่างหาก

ใครยังไม่ดูก็อยากเชิญชวนดู
ใครดูแล้ว ก็ชวนเพื่อนๆดูกันเนาะ

แล้วคุณจะเข้าใจเด็กออทิสติกมากขึ้น
ที่สำคัญ คุณจะเข้าใจคนที่มีคนในครอบครัวเป็นออทิสติก มากขึ้นแน่นอนค่ะ